سلام بر اسرار تو که سرّ الاسرار عالم است. کلید غفران ماه رمضان تویی و پلکان عروج در مهمانی الهی .
مناجات امیر مؤمنان را در شبهای تو شنیده ام، از راز و نیاز علی در شب هایت بزرگی تو را فهمیدم، علی خدا را به تو قسم می داد، کسی که همه عالم در شب قدر خدا را به او قسم می دهند. الهی به علیٍّ !!
بارالها! مهربانی ات را برای من بگشا، بگذار زیر پر و بال تو آرام بگیرم، ماه شعبان! اینجا سرد است، تاریک است، و من از تاریکی می ترسم، ماه شعبان، بتاب، بتاب بر یخ های زمستانی مان، ماه شعبان! اینجا کویر است، تشنه ایم، تشنه خدا، پس ببار، ببار به زمین های خشکسالی مان، ما را برای شب قدری بهتر، مهمانی زیباتر، آماده تر کن !
چه زیباست مهمانی الهی، بعضی از اول رجب مهمانند، برخی با تو آغاز کرده اند، و برخی با رمضان، خوشا به حال آنانی که سه ماه مهمان خدایند.
رجب که از دستمان رفت، تو برایمان نور افشانی کن، خوش آمدی، سلام ماه شعبان.
شعبان ماه بسیار شریفی است و به حضرت سید الانبیاء صَلَّی اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه میگرفت و به ماه رمضان وصل میکرد و میفرمود، «شعبان، ماه من است هر که یک روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب میشود» و از حضرت صادق علیهالسلام روایت شده است که چون ماه شعبان فرا میرسید امام زینالعابدین علیهالسلام اصحاب خود را جمع مینمود و میفرمود: «ای اصحاب من میدانید این چه ماهی است؟ این ماه شعبان است و حضرت رسول صلی الله علیه و آله میفرمود شعبان ماه من است پس در این ماه برای جلب محبت پیغمبر خود و برای تقرّب به سوی پروردگار خود روزه بدارید.
از حضرت صادق علیهالسلام و ایشان از امیرالمؤمنین علیهالسلام نقل کرد که میفرمود: از زمانی که شنیدم منادی رسول خدا صلی الله علیه و آله ندا کرد در ماه شعبان، ترک نشد از من روزه شعبان و ترک نخواهد شد از من تا مدتی که حیات دارم ان شاء الله تعالی. سپس میفرمود که روزه دو ماه شعبان و رمضان توبه و مغفرت از خدا است.
به حقّ آن خدایی که جان علیّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد میکنم که از پدرم حسین بن علی علیهماالسلام شنیدم که فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیهالسلام که هر که روزه بگیرد در ماه شعبان برای جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوی خدا؛ خداوند او را دوست میدارد و در روز قیامت کرامت خود را نصیب او میگرداند و بهشت را برای او واجب میکند.»